Sakrament namaszczenia chorych
Choruje ktoś wśród was? Niech wezwie kapłanów Kościoła i niech modlą się nad nim namaszczając go olejem w imię Pańskie. Modlitwa płynąca z wiary wybawi chorego i ulży mu Pan. A jeśliby był w grzechach, będą mu odpuszczone. (Jk 5,14-15)
Sakrament namaszczenia chorych może być udzielony każdego dnia „na wezwanie" o każdej porze.
Wezwania księdza do udzielenia sakramentu namaszczenia chorych można dokonać w kancelarii parafialnej, zakrystii lub u bezpośrednio u księdza. Należy podać adres chorego oraz jego stan zdrowia dla określenia jakie sakramenty chory będzie mógł przyjąć.
Zbiorowe udzielenie sakramentu namaszczenia chorych w naszej parafii ma miejsce 11 lutego we wspomnienie Matki Bożej z Lourdes i jednocześnie Światowy Dzień Chorego. Sakrament udzielany jest podczas Mszy św. o godz. 15.00. W naszej parafii jest zwyczaj wyjazdu do chorych z posługą sakramentalną w pierwsze soboty miesiąca. Zgłoszenia osób, do których kapłan ma się udać są przyjmowane w zakrystii lub kancelarii parafialnej.
Sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi, który doświadcza trudności związanych ze stanem ciężkiej choroby lub starości. Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość. Zmarłym nie udziela się sakramentu namaszczenia chorych.
Pierwszą łaską sakramentu namaszczenia chorych jest łaska umocnienia, pokoju i odwagi, by przezwyciężyć trudności związane ze stanem ciężkiej choroby lub niedołęstwem starości. Ta łaska jest darem Ducha Świętego, który odnawia ufność i wiarę w Boga oraz umacnia przeciw pokusom złego ducha, przeciw pokusie zniechęcenia i trwogi przed śmiercią. Wsparcie Pana przez moc Jego Ducha ma prowadzić chorego do uzdrowienia duszy, a także do uzdrowienia ciała, jeśli taka jest wola Boża, ponadto, jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone (Jk 5,15).
Sakramentu tego udzielają tylko kapłani. Przy jego sprawowaniu używają oni oleju poświęconego przez biskupa lub w razie potrzeby przez samego prezbitera, który celebruje ten sakrament.